در چه مواردی می توان از ارتودنسی به جای ایمپلنت استفاده کرد؟

گروهی از بیماران وجود دارد که دندان های جلوی پنهان دارند. این اختلال ممکن است به صورت مادرزادی باشد و یا به دلایلی دیگر، یکی از دندانهای جلو را ندارند و یا ممکن است این مشکل در دندانهای عقب نیز دیده شود .
یکی از راههای درمان ارتودنسی این است که با اتصال براکت های ارتودنسی،  بین دندانها، فضا ی بین دندانی بازمی شود و در محل بی دندانی ایمپلنت دندان کاشته می شود .

اما گونه دیگری درمان در ارتودنسی دندان وجود دارد که دندان های طبیعی را به وسیله براکتها و روش های ارتودنسی به سمت جلو هدایت میکنند و ایمپلنت در قسمت انتهایی فک کاشته می شود .

گاهی وقتها شرایط لثه بیمار، شرایط ناهنجاری، شرایط دندانها و بافت نرم لثه این اجازه را به دندانپزشک ارتودنتیست می دهد که دندانها را از عقب به سمت جلو هدایت کنند و فضای خالی بین دندانهای جلو را به وسیله دندانهای طبیعی پرکنند .
در مواردی دیگر این امکان وجود ندارد و بیمار باید برای درمان ناحیه بی دندانی مجبور است از روش جایگزین، که همان ایمپلنت دندان است استفاده کند.

حتی الامکان باید سعی شود که از ایمپلنت کردن دندان خودداری شود ، اگرچه ایمپلنت با وجود اینکه بهترین جایگزین برای ناحیه  بی دندانی است اما  در هر صورت یک جسم خارجی است.  ورود یک جسم خارجی به بدن تازمانی که سازگار شود، ممکن است مشکلاتی برای بدن به وجود آورد .

ایمپلنت دندان بهتر است یا ارتودنسی دندان

برای همه افرادامکان جایگزینی ارتودنسی به جای ایمپلنت وجود دارد ؟

این امکان وجود دارد که بوسیله دستگاههای ارتودنسی این عمل در هر سنی انجام شود، اما همه چیز به شرایط بیمار در سنین خاص می تواند متفاوت باشد و بسته به اینکه چه تعداد فضای خالی در بین دندانها وجود دارد،  این امکان برای همه افراد قابل دستیابی نخواهد بود .
چنانچه بیماران یک یا دو دندان پنهان،  یا فضای خالی به اندازه یک یا دودندان داشته باشند، به وسیله روش ارتودنسی می توان این اختلال را درمان کرد.

بنابر این طبق نظر متخصصان دندانپزشکی چنانچه امکان درمان به وسیله ارتودنسی وجود داشته باشد از انجام جراحی ایمپلنت خودداری می شود.